śmiać się serdecznie

См. также в других словарях:

• śmiać się — ndk Xb, śmieję się, śmiejesz się, śmiej się, śmiał się, śmiali się a. śmieli się 1. «objawiać wesołość za pomocą swoistego skurczu mięśni twarzy i jednoczesnego wydawania charakterystycznego głosu» Śmiać się donośnie, po cichu. Śmiać się… …   Słownik języka polskiego

• śmiać się — 1. Czyjeś oczy się śmieją; oczy się komuś śmieją; (ktoś ma) śmiejące się oczy «czyjeś oczy mają wesoły wyraz»: Schwytał ją za kołnierz i wydobył z dna rozpaczy na jasność słoneczną. Oczy mu się śmieją i nieustannie gada. Śmiech jego jest wyraźny… …   Słownik frazeologiczny

• śmiać się do łez — {{/stl 13}}{{stl 7}} śmiać się mocno, serdecznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oglądał komedię i śmiał się do łez. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• roześmiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIb, roześmiać sięśmieję się, roześmiać sięśmieje się, roześmiać sięśmiał się, roześmiać sięśmiali się || reg. roześmiać sięśmieli się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć się śmiać; wybuchnąć śmiechem, zaśmiać się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uśmiechać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uśmiechać sięam się, uśmiechać sięa się, uśmiechać sięają się {{/stl 8}}– uśmiechnąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, uśmiechać sięnę się, uśmiechać sięnie się, uśmiechać sięnij się, uśmiechać sięnął się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaśmiewać się — ndk I, zaśmiewać sięam się, zaśmiewać sięasz się, zaśmiewać sięają się, zaśmiewać sięaj się, zaśmiewać sięał się «śmiać się długo, serdecznie, niepohamowanie; zanosić się śmiechem» Zaśmiewać się do łez, do rozpuku. Zaśmiewać się z czyichś… …   Słownik języka polskiego

• zaśmiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIb, zaśmiać sięśmieję się, zaśmiać sięśmieje się, zaśmiać sięśmiał się, zaśmiać sięśmiali się || reg. zaśmiać sięśmieli się {{/stl 8}}{{stl 7}} roześmiać się krótkim śmiechem; też: zacząć się śmiać; wybuchnąć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• łza — ż IV, CMs. łzie; lm D. łez «kropla słonawej, przezroczystej, wodnistej cieczy wydzielanej przez gruczoły łzowe, utrzymującej w stanie wilgotnym rogówkę i spojówkę oka, spływająca z oka w czasie wzmożonego działania gruczołów łzowych, zwykle pod… …   Słownik języka polskiego

• zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… …   Słownik języka polskiego

• cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… …   Słownik języka polskiego